Ninh Binh: same, same, but different

Dag daarzo!

Op sommige busjes zitten niet alleen C en 3 man personeel, maar voornamelijk toeristen die een toertje ergens naar toe boeken. Gids (G) gaat dan mee. Wij gaan ook met zo'n busje mee vanaf Hanoi, en spreken af dat we alleen de lift naar Ninh Binh betalen waar t toerbusje zal passeren. Nogmaals: dat spreken we af.

En nog een keer: da's de afspraak.
Maar! Afspraak is geen afspraak in Vietnam.
Same, same, but different.

Alvorens in Ninh Binh aan te komen slaat het busje eerst af naar Hoa Lu. Da's de oude stad (minidorpje) waar ooit de koninklijke familie zetelde. Zwaar gebombardeerd/niet onderhouden, dus er staan nog twee tempels.
G legt uit in anderhalf woord engels dat de toer daar langs komt alvorens Ninh Binh te bereiken. We kunnen OF uitstappen 12km voor Ninh Binh en een taxi/busje nemen OF meegaan maar dan in de bus blijven omdat we niet voor de toegang van Hoa Lu hebben betaald.

Wij kiezen voor optie 1,5: meegaan naar Ninh Binh, zoals voor betaald, niet in de bus blijven te Hoa Lu (te warm), maar zelf een kaartje kopen daarzo (veel veel goedkoper dan G beweert). Hoa Lu is best aardig, tempeltjes zoals ze overal in Azie te zien zijn, maar dan met Chinese invloed (draakjes, lampjes, sliertjes). Vervolgens rijden we verder in het toerbusje op naar Ninh Binh. Het valt ons al op dat G zeer in de smaak probeert te vallen (geeft ons uitleg over een kamerplant/probeert Noukes tas te dragen/etc). G's doel is natuurlijk extra $$$ te vragen. Bij het uitstappen in Ninh Binh, wil G (je raadt t niet) geld voor de omweg naar Hoa Lu ('daar wilden wij helemaal niet naar toe'), voor de toegang van de tempels ('we hebben zelf kaartjes gekocht'), en voor de beautiful scenery (spreek uit: biejoetifoelie sieneriej). Juist ja. We krijgen Ruzie. Wat mij betreft kunnen G en zijn voorouders tot in de 69ste generatie terug doodvallen. Hij krijgt Nul dollar of dong. Ik zeg m dat: zero dong, zero dollar. G verliest werkelijk totaal zn zelfbeheersing, iets dat niet kan in Vietnam. Wij Boos. Hij Boos.
We lopen weg. G achterlatend.

Juist. Wat hebben we geleerd voor de 10.000ste keer? Ja wat eigenlijk? Alles draait om dollars hier, althans op die plekken waar toeristen komen. Daarbuiten draait alles om dongs en zijn mensen veel vriendelijker.

We slapen in stadje Ninh Binh dus, wrs voor 1 nachtje. Star Hotel. lokaal tel:871522 55A Truong Han Sieu (da's de straat).
Wij vragen naar een vrije kamer en naar de prijzen. Die varieren van 5-10 dollar per kamer. Wij bekijken prima-kamer-a-5 dollar zogenaamd-twijfelachtig. Wij bespreken in het NLs dat we ook een hotel voor 4 dollar zagen. In ene is er ook een kamer (ernaast, precies dezelfde) voor 4 dollartjes (eur 2,80).

Same, same, but different.

Plan voor vervolg:
morgenochtend (als mogelijk) naar national parc Cuc Phuong, voor 1,2 of 3 nachtjes (36ste verjaardag!). Terug naar Ninh Binh en met trein richting midden-Vietnam (dat smalle strookje Vietnam), Hue is de bestemming daarzo, dan Laos in.

Chao!
EA X

ps. Knuffel voor ondeugende Rode Man! Laat m maar lekker buiten :)