Zonder Titel

Beste Lezers, hier wederom uw verslaggevers vanuit Mui Ne, Zuid*Vietnam, 2007.

*die ster is niet per ongeluk er tussendoor getypt. Ster verwijst naar Zuiden van Vietnam. Zie onze eerder haat-liefde-berichten mbt Noord-Vietnam. Het Zuiden is Anders. Om niet te zeggen: wij zijn een ander universum binnen gereisd. Het 3000km lange land alsnog opsplitsen zou geen vreemde stap zijn. Noord en Zuid verschillen als dag en nacht.

Reizen en Toerisme.
In t vorige hoofdstuk noemde ik al dat we in Thailand kennis maakten met Toeristen. Telkens heb ik lichte neigingen uit te wijden over t verschil daar tussen.
Toen ik voor t eerst terug kwam uit India, kreeg ik van een vriendin een boek met als voorschrift haar naam en de tekst "een verre reis is een reis naar Jezelf". Een waarheid als een Indiaase Koe.

Kortweg: Reizen is Ervaren.

Reizen is ook grenzen ontdekken, grenzen verleggen. Reizen is een kijkje nemen bij de buren, door hun ogen leren zien. Reizen is geen vakantie. Reizen is ontdekken dat we allemaal zo t zelfde zijn, en zo verschillend ook. Reizen is verwonderend, inspirerend, uitputtend. Reizen is met weinig veel Zijn.

Zuid-Vietnam so far: Saigon - Cu Chi - Da Lat - Mui Ne

In Da Lat ontbeten we met de gebruikelijke stokjes onze noedelsoep en dronken we hete thee. Twee 50+-dames uit Nw Seeland, (eigen zeilboot en wereldzeeeen bevaren+tropische eilandengroepjes bewandeld!) vragen hoelang we al van huis zijn (en waar dat 'thuis' is, vragen ze ook) en hoe we dat ervaren, dat weer naar huis gaan.

Trouwe (en onzichtbare!) Lezers: wat is voor jullie Thuis? Is dat het huis waar je geboren bent, waar je opgroeide, waar je ouders misschien nog wonen? Of is Thuis waar je 's avonds je hoofd in een vreemd land op een willekeurig kussen legt?

Wij antwoorden dat we het fijn vinden om weer naar huis te gaan, iedereen weer zien, de vertrouwdheid van ons huis, onze Rode Man!
Een van de twee Nw Seelandse dames heeft 2 kinderen vertelt ze, en omdat ze verspreid over de aardbol wonen, is ze dr tussen in gaan wonen-om zo bij beide 'dichtbij' te zijn, in Bangkok notabene! Het voelt niet als haar Thuis vertelt ze, en haar vriendin voegt toe dat ze waarschijnlijk pas zeker zal weten of dit Thuis een juiste keuze is geweest op de dag dat ze voor t laatst haar Ogen zal sluiten.

Ow ow...ik hoor mn vriendinnen dwingend fluisteren 'je dwaalt af' ;)

Waar waren we gebleven?

Saigon, een miljoenenstad. In t vliegtuig vanuit Bangkok naar Saigon hadden we er op zn zachtst gezegd Geen Zin in. Deels vanwege de Grote Stad, dorpjes, hoe kleiner hoe liever, da's Fijn :), Deels ook vanwege de Noordelijke Viet Nam ervaring.

Ik schreef t hierboven al: het Zuiden is anders. Het Zuiden is Fijn. Het Zuiden is rebelser. Het Zuiden heeft Westerse invloeden maar heeft haar eigenheid behouden. Het Zuiden heeft lachende Vietnamesen (ze bestaan!). Het Zuiden heeft normale prijsonderhandelingen. We staan verbaasd. Wilden we in Plan 1 nog snel Saigon verlaten richting alles-is-beter-dan-een-miljoenen-stad, na incheck in een gezinshotelletje** met na 1 maand, Lieve Lezers, weer warm en stromend water, schwitchen we naar Plan 2.

**Saigon stikt van de gezinshotelletjes. Sinds iedereen vrij van stad naar stad kan reizen en geen vergunning meer nodig heeft om een stad binnen te komen (ook Vietnamezen), is ieder gezin een in-huis-hotelletje gestart. Zie voor je: geen voormuur in t hoge smalle huis, veel tegelwerk Want: tegels is Hip. Op begane grond staat bankstel+tv en tussenin is een semi-receptie gebouwd. Achterin is ook de keuken waar we gezin zittend op hurken met de bekende stokjes zien eten rondom een tig aan schaaltjes met rijst, pepers, gembers, kippetjes, spinazie. Op eerste verdieping slaapt gezin. Op volgende verdiepingen zijn de te huren kamers. Ook hier: tegels. Blinkende Tegels. Blinkende Kitscherige Tegels. Want nogmaals: tegels is Hip. Houten Vloer en mooie matte plavuis-achtige tegels (Lieve Lezers: neem een kijkje bij mooie keukentegelvloer in pas gekochte huis van Judje en ega), da's Niet Hip, aldus de Vietnamezen. Het liefst liggen die tegels niet alleen in woonkamer maar worden zij doorgelegd in badkamer -en wanneer je in de kakhouding boven t hurk-wc-tje hangt zie je telkens weer dat er niets klopt van t tegelpatroon: tegel te kort betekent gewoon een ander-patroon-tegel van de buren in je badkamertje erbij. Wat nog meer over Tegelvloer? Heeft een gezin veel Centen dan ligt de tegelvloer ook buiten, voor op de stoep. Zie geen mooi grijs trottoir voor je, maar kiezels, rode aarde, afval, en dan af en toe een tegelvloer (bling bling).

Tegels? Hoe kwam ik daar?
Saigon->plan 1->vriendelijke zuiden->gezinshotelletje->plan 2.

Plan 2 bestaat uit iets cultureels doen, of beter: semi-cultureel-historisch. Na Don Daeng, Don Det, Vieng Vang (We Love Laos) en relaxt tropisch Thais eiland Ko Chang wordt t daar weer eens tijd voor. We boeken een toertje naar Cu Chi en belanden in een minibusje met Amerikanen die volledig voldoen aan t stereotype beeld van De Amerikaan.
Twee gezinnen:
de mannen zijn beide bijna 2 meter, ook in de breedte. Zij dragen een kaki-korte-broek, zo ruim dat er 3 scoutinggroepen in kunnen kamperen. Verder zijn er witte grote sportschoenen van het jaren 80 merk New Balance. We constateren dat niet alleen Westerse middelbare leeftijd mannen witte sportsokken dragen. De mannen lappen Reisregel Number One (pas op je beurs!) aan hun New Balance-schoen: in hun rechterbroekzak zit duidelijk zichtbaar hun portemonnaie rijkelijk gevuld met vijf gouden creditcards.
Hun Dallas/Dynastie achtige vrouwtjes zijn zeker een halve meter kleiner (ook in breedte) en kirren er vrolijk op los. Zij schudden daarbij O.A. met hun hoogblond-geverfde haar (model: Barbie). Het wordt ons ook duidelijk -wanneer wij t-shirt van Barbie 1 en 2 zien- dat de Amerikanen de uitvinders zijn van de Siliconen.
Verder is nog belangrijk te vermelden dat er 4 kinderen bij zijn: de 2 kleine meisjes zouden ook Nederlands geweest kunnen zijn als ze hun bekjes niet open hadden gedaan, de verwende krengetjes (!! een briefje van $20 krijgen ze voor twee ijsjes, niet eens de moeite genomen $ in Dong te wisselen). Het valt me reuzemee dat de krengetjes niet om een van de vijf gouden plastics zeuren voor hun ijsje. De twee puberjongens ('my boys'...schaterlacht de vader voortdurend) komen rechtstreeks uit een willekeurige Amerikaanse oorlogsfilm. Zij hebben kortgeschoren met bovenop iets langer haar, ze zijn breedgeschouderd, militaire houding en dito kleding, hun blik is van de 'rot-op'-versie. Ze spreken geen woord gedurende de 6-uur durende toer.
Nog een belangrijk detail: bij het bestijgen van de mini-bus -wij zitten al- hebben ze alle 8 een blikje Coca Cola in hun hand.

Well, Cu Chi is onze bestemming. In de oorlog tegen de Amerikanen zijn hier door de VC tunnels gegraven. Mini-tunnels..je past net, of in het geval van onze mede-toerders: net niet. De tunnels zijn indrukwekkend: 3 lagen tot 15 meter diep, zeer nauw, zeer donker, met alles (keuken, voorraad, valluiken met spiezen, etc) wat een dorp van 16.000 inwoners nodig heeft om bombardementen van Amerikanen te overleven.. Gezien de gehele Europese journalistenwereld in Vietnam zat in de jaren 70 is het hele verhaal van gruwelijkheden van deze oorlog, de martelingen, de napalm en gevolgen waarschijnlijk wel bekend, maar om zo oog in oog te staan...Een Koud Hart.

We zien zeer confronterende fotoos en een video van oorlogsgeweld, brrr..ik kijk met mn rug-oog (het oog dat altijd aanstaat tijdens het Reizen) naar de Amerikaanse gezinnen. Hoe reageren zij op deze bewijzen uit het verleden?
Nul Reactie. Nul Emotie.
Wel buldert de vader bij de schietbaan (er is een schietbaan voor toeristen aangelegd...Vietnamse humor)..'MY SONS WANT TO SHOOT', tot zover het enige gesprek tussen vader en zonen.

Ik probeer ook iets te ontdekken wat stereotype Amerikanen niet bevestigd. Dat lukt niet zo goed. Zeker wanneer de gezinnen op de foto willen; een gezinsfoto voor een tank waarbij vader breed grijnzend onze Texas-vriend Bush imiteert.
Sjonge jonge toch.

Well..na Cu Chi staat het Remnants War Museum te Saigon op de agenda. De 8 Amerikanen willen niet mee: zij willen terug naar hun hotel.

Ik noemde de Kippevel en Bijna Tranen ervaring al. Het museum geeft een beeld van de oorlog tegen de Amerikanen en bestaat uit 3 delen: 1) vliegtuigen en tanks slaan we over, 2) deel 2 toont tijgerkooien voor eenzame opsluiting, en 3) in het laatste deel is een fotowand te zien. Fotoos van journalisten ge-Kodakt op Le Moment Supreme: 1 seconde voor De Dood.
Vreselijke angst in ogen van gefotografeerde Vietnamezen met de loop tegen t hoofd gedrukt, hele gezinnen die elkaar vasthouden, vastgrijpen en angstig naar het geweer staren, lachende Amerikaanse jonge soldaten met afgehakte hoofden in hun hand, uiteengerete kinderlijkjes tonend voor de camera, ouder broertje dat jonger broertje beschermd tegen kogels door voor m te gaan staan, de napalm-verminkte mensen, misvormde baby's op sterk water.

Het is doodstil in het oorlogsmuseum.

Doodstil.

Beste Lezers, is iemand van jullie ooit in het oorlogsmuseum te Overloon geweest?
Nee? Doen.
Als kind ben ik daar geweest. Ik herinner mij:
- de eenmansbunker (waar ons Judje en ik inkropen)
- de martelkist gevuld met water, voor bekentenissen
- de brok in mn keel (op de vele verhalen die te lezen waren las ik dat er ook kinderen vermoord worden in een oorlog!!)

Later bezocht ik het oorlogsmuseum nog meerdere malen en telkens had het t effect op me van Zinloosheid van oorlogvoeren. Zijn er ook winnaars in een oorlog, vroeg ik me dan af. Is er een 2de en een 3de in een oorlog? Dient er niet zo'n sport-1-2-3-verschillende-hoogtes-trappetjes gemaakt te worden, waar dan de nr 1 -de oorlogswinnaar- op t hoogste treetje mag staan met de gouden beker?

Oorlog, Legers..
Mijn mening betreffende legers in het algemeen en het Nederlandse leger in t bijzonder, is geen onbekende. Wat mij betreft gaat NL over op een klein professioneel 'leger', een eenheid die ingezet wordt bij nationale rampen (als bij Maasoverstroming, als bij kind in handen van Dutroux-look-a-like, als bij gevaar van ontsnapte TBS-er). En wat als dagelijkse taak heeft -zo vaak wordt NL immers niet bedreigd door een nationale ramp- ondersteuning van ons straatpolitiecorps. Het belastinggeld dat nu gespendeerd wordt aan land- en luchtmacht en hun tripjes naar Afghanistan en Irak, aan oorlogsvliegtuig en wapen kan dan nuttiger worden ingezet voor een Echt Naderend Probleem:
de grootste vergrijzing van de geschiedenis.
Graag jullie commentaar, Lieve Lezers, voor wat online discussie :->

Wat een Dwalingen.

Van Saigon per bus naar bergstadje Da Lat. beloofde aankomsttijd 14u. Werkelijke aankomsttijd 16.30u. Bus stopt tig keer voor de bekende eet, plas en handel stopjes. En natuurlijk -in Da Lat- bij het hotelletje dat een relatie heeft met de bus. Zo gaat dat in Azie. Nouke en ik stappen daar eigenlijk nooit uit. Bus krijgt commissie bij het leveren van klanten aan Hotel.
Da Lat is Koud en bovendien doet de electriciteit het bij aankomst niet, geen warm water dus. Het hele stadje is donker, op wat kaarsen na. Voor 3 euro 75 slapen we op een prachtig zoldertje met nu eens geen bling bling tegelvloer, maar mooi hout. We slapen de klok rond. Een wonder gezien de 24/7 herrie overal die de Vietnamezen weten te produceren. Nog een belangrijk detail: diareehoe al bijna een week, slapjes dus.
En in uiterst traag tempo bekijken we Da Lat en (!) kopen een gebreide muts. We zien kinderen met bivakmutsjes, vrouwen met dikke sjaals. Herinner de 30L-rugzakjes: veel kleding hebben we niet bij ons, maar genoeg laagjes :), we zien lokale markt met onbekende vruchten en blauwe eieren en doen een rondwandeling (7km) om enorm door Franse aangelegde stadsmeer.

Nu:
Mui Ne, aan strand, maar zie geen bikini's etc voor je, maar koeien scharrelend, een verdronken hond, tig Russen, ontelbare kokosnoten. Mui Ne is klein (1 lange lange weg langs zee) en daarachter: een Uitgestrektheid van Witte, Zwarte, Rode, Gele Duinen. Prachtige 'rivier' (stroompje) gevolgd op blote voeten door water naar haar oorsprong en ook ge-zand-sleet. We hebben prachtige fotoos!

Meer volgt!
Nu lekker eten: witte rijst, spinazie met knoflook, kip met gember, vegi springrolls en hete thee met zoete melk.

Kussen van ons :)
EA