Het land van Vicky Leandros en ...

...de Griekse orgie van Raki, olijven, tzatziki en met rijst gevulde druivenbladeren.

ls. Voor de volledigheid én om in Griekse sferen te komen de benodigdheden voor tzatziki:
1 grote komkommer
4 teentjes knoflook
1/2 liter Griekse yoghurt
3 eetlepels olijfolie
1 eetlepel azijn
witte peper en zout

De komkommer wassen en raspen. Vijf minuten laten staan in het een vergiet, het vocht er een beetje uitdrukken ... Ongeveer een uur in de koelkast laten staan voor het opdienen.

Lieve Lezers! Daar zijn we weer even. We bezochten 't Griekse Kreta ditmaal, om wat uit te rusten van de Hollandse hectiek, de nodige kilo's aan te komen en het Leven-tegen-de-40-eens-nader-en-vanaf-enige-afstand filosofisch te bespiegelen.

Dat zit me wel dwars, dat ik -Peissie herinnerde me er terecht aan- in november mn 40ste levensjaar in ga, Insha'allah. In tijdschrift Vrij Nederland dat mee-reist in het vliegtuig beantwoordt Arnon Grunberg een lezersvraag 'Ik ben veertig. Heb ik mijn beste jaren gehad?' in zijn column als volgt: 'De eeuwige jeugd is nauwelijks meer een illusie te noemen. Vrouwen krijgen hun eerste kind op hun vijfenzestigste, menig man wordt verliefd op de beste vriendin van zijn dochter. Als u daar behoefte aan heeft, dan kunt u morgen aan uw pubertijd beginnen.'

Al vanaf het begin van het jaar ontvang ik in mn mailbox berichten die me pijnlijk doen herinneren aan mn leeftijd. Zo heeft Veertigplusdating (zie: http://veertigplusdating.nl) me weten te vinden, en ook van psychiaters online ontving ik een 'Opgelet!!-mailtje' met het artikel 'Veertigers en depressie, herken de symptomen'.

Hoe kwam ik nou weer hier (tzatziki-->40 jaar?), dit bericht moet over Griekse sferen gaan.

Welll..

We hebben nog nooit gevlogen met een zonpakketreis, zo een waarbij in het vliegtuig alleen maar Nederlanders zitten (type: een dakpan aan de voordeur met gegraveerde gezinsnamen), en waarbij je op het vliegveld wordt tegemoet gelachen door een heuse hostess (v/19/blond) en zelfs een introductieochtend krijgt waarin 'u wegwijs wordt gemaakt in het dorp en een kortingspas voor 'café Ons Holland' ontvangt'. De chagrijn in mij slaat heftig om zich heen bij dit alles (ik houd van vakanties die ademen, die niet stikken in een voorgebakken structuur), maar de entertainmentmeisjes in het appartement naast ons maken alles weer goed. Zij spreken ons aan met U, informeren naar de vlucht, en wijzen naar de maan die vol is.
Nouke heeft bij deze extreme-last-minute-booking zeezicht gevraagd. En ik kan niet anders zeggen, we hebben het mooiste appartement. Pal aan zee, 's nachts horen we de golven ruisen (zeg je dat zo? 'ruisende golven'. Het klinkt raar, 'ruisende golven' ), met een privé-rots om vanaf te duiken en ook een taverne voor de deur.

Gedurende een week lopen we naar alle dorpen in de buurt, we lopen zo ver dat de laatste bus weg is en we kennismaken met een Griekse taxichauffeur, we eten ontzettend veel Griekse salades, snorkelen in ruwe zee, drinken her en der een Raki, moeten toch wel lachen om de types uit het vliegtuig ('elke eerste zondag van de maand bezoeken we de meubelboulevard' ), loungen, loungen en loungen, bezoeken de archeologische opgravingen in Knossos en loungen nog een keer of drie. Kortom: we genieten.

Hier laten we het even bij.
A.s. di vliegen we, enigszins voorgebruind, door naar Costa Rica, waarschijnlijk kunnen we onszelf niet bedwingen om over land naar Panama te gaan. Tips zijn van harte welkom!

Hiep hoi!