Scheuren op de moto

ls. Gina!!! Jarig geweest, is onze poging jijislief.nl-kaartje te versturen gelukt?? Van harte van ons en dikke kus!

Onze vorige berichtje eindigde bij: per nachtbus van Ninh Binh naar Hue.
Hoe gaat dat in zo'n Bus?

De weg van Ninh Binh naar Hue is de nr 1 snelweg hierzo. Snelweg is eigenlijk een onjuist woord, 'hobbeldebobbel-weer-een-kuil-weg' zou een betere benaming zijn. De eenbaanseweg (breedte ca 7 meter, baanvakstrepen ontbreken) zit vol met kuilen waar Bus en andere voertuigen omheenzeilen zonder elkaar bijna te raken. De kuilen zijn het gevolg van oorlogsbombardementen. We vliegen van links naar rechts in Bus. Sjonge jonge. Toch slapen we zelfs zowaar wat. 's Nachts stoppen we een aantal malen voor plas en eet, een keer op een heus wegrestaurant. Niet meteen denken aan Onze Vandervalks, maar ruik cq zie voor je: een keet van hout en golfplaat met 3 wanden, de voorkant is open. TL-licht erin voor de sfeer, veel plastic stoeltjes (formaat: kleuter) en tafeltjes die in hun 100-jarige bestaan geen Chlorix-sopje gezien hebben. Een keukentje met een houtvuurtje voor de pho. Modderig zand op de grond, zowel in de keet als ervoor. Smakkende, op de grond spuwende Vietnamies erin, kippen scharrelen of hangen aan t spit. Een groot deel van de plek wordt in beslag genomen door de Toiletten: sommige met deur, anderen zonder (en met een houten plank ervoor). Ook hier: geen chlorix-sopje.

's Ochtends vroeg aankomst in Hue.
Hue heeft een bakkerij!!! Een heuse boulangerie, en direct na aankomst in de vroege ochtend sprinten wij daarnaar toe! Deze boulangerie wordt gerund door kansloze jongeren, die een bakkersopleiding krijgen van Franse bak(st)ers. Croissantjes en stokbroden!! Mjam mjam. Nog geen maand zijn wij in Den Vreemde en het verlangen naar Brood neemt ongekende hoogtes aan.

Uit Pure Vrolijkheid zingen wij de Marseillaisse, het Franse Volkslied:

Allons enfants de La Patrie,
Le jour de gloire est arrivé!
Contre nous La tyrannie,
L'étendard sanglant est levé,
Entendez vous dans les campagnes
Mugir Ces féroces soldats?
ils viennent jusque dans vos bras
Egorger vos fils, vos compagnes.

(vertaald al net zo mooi als het Wilhelmus:
Ingerukt, kinderen van het vaderland
De dag van de overwinning is aangebroken
Tegen ons de tirannieën
De bloederige vaandel is gehesen
Luistert in onze velden
naar het loeien van deze vreselijke soldaten
Ze komen in onze armen
om onze zonen en echtgenoten te kelen)

Hue is met ruim 300.000 inwoners iets bevolkter dan Eindhoven, qua oppervlakte veel kleiner. Door unesco is de stad beschermd als cultureel erfgoed. Hue wordt opgesplitst door de Parfum-rivier. Parfum vanwege de kruiden die aan haar oevers groeien.

Ons programma in grote lijn :)

Dag 1: oude paarse stad verkennen
Dag 2: boottocht op Parfumrivier
Dag 3: slenteren door oude citadel, bezoekje aan St.Kunsten
Dag 4: moto..yeah yeah!

Ons programma in detail :)

Dag 1: Na onze overval op de Franse boulangerie waar wij nog zeker 10 minuten het Franse volkslied zingen, bezoeken we de oude ommuurde paarse stad. Veel (of eigenlijk alleen maar) toeristen. Wij rennen er door heen. Raken aan de praat met een kunstenaar. Nouke koopt wat rijstpapier en we krijgen een adresje met verf/kwasten. Verder: Slapen, slapen, slapen in een zeer rumoerig* hotelletje waar we direct op dag 2 weer uitchecken.

*De V's zijn rumoerig. Niet een beetje zo af en toe een deurtje te hard dicht etc. Maar Rumoerig in kwadraat. Da's hun Norm, anders dan de onze. Zeer irri. Zo knallen zij deuren dicht, schreeuwen op ongehoorde tijdstippen zeer schel naar elkaar, zetten tv's op volume 100, hangen met hele familie en nog meer schelle stemmen in hotelkamers rond dag en nacht, verschuiven het hotelmeubilair telkens weer en weer, rochelen en spugen daarbij minimaal 1x per zin.
Slapen in een rustig hotelletje/guesthousje is er -met uitzondering van de nationale parken- niet bij tot dusver. Had ik op andere reizen altijd mn oordopjes (kwaliteit: amerikaanse sound silencers) bij maar gebruikte ik ze zelden. Hier is nog geen nacht voorbij of ik heb ze in. De V's zelf hebben geen idee van hun hun overlast. Iedereen is zo.

Dag 2. Incheck in een ander familie-hotelletje. Duong Phuong. 60 Nguyen Tri Phuong. Tel 8454825333
Beneden zit een roedel zusters (neej, geen 18jarige verpleegsters in dito pakjes), maar nonnen. Dit moet wel een rustig hotelletje zijn, denken wij.

Wij denken het mis.

Een boottochtje, 8 uur lang, op de 2de dag, spotgoedkoop. Over de Parfumrivier, van pagode naar keizersgracht etc. Km's lang, heel eind buiten Hue.
La vraie est ailleurs.
Het Leven is elders, staat op een van de keizersgraven.
Een Nadenker.
Een vreemd gevoel van opluchting om weer onder de Europeanen te zijn op de boot. Zie bovenstaand verhaal over de luidruchtige V's. Op de boot gelden veiligheidregels: ga netjes gekleed is regel 1. ??? Ik vrees dat ik er halverwege wordt afgegooid dan: we hebben waspoeder (de Vietnamese variant van Omo) gekocht, zo'n aggresief spul..er zitten twee gaten in mn broek en bloesje!
Bij de boottocht zit een lunch inbegrepen. Echter, direct na vertrek van het bootje wordt de menukaart uitgedeeld aan wij-de 11 toeristen. Een menukaart? Lunch zat er toch bij in? Lunch bestaat uit witte rijst en bonen, fluistert het bootmeisje bijna onhoorbaar. Bijna iedereen besteld uit Pure Angst voor geen lunch die dag, dan toch maar iets van de dure menukaart. Wij niet. En de lunch is heerlijk. De backpackers die toch wat menu-kaarts bestelde kijken enigszins balend/verdrietig/boos. Sommigen huilen nog net niet. Tis me wat allemaal. Overigens prachtig zonweer deze bootdag. Gister regende het Hard met tussenpozen van een half uur in moeson-centraal-Vietnam. Tropische rivierwindje en zon is heerlijk.

Dag 3: op deze dag vertrekken alle toeristen weer vanuit Hue. Iedereen schijnt alleen te komen voor paarse stad en boottrip. Hue is meer waard dan 2 snelle dagen van gehaastheid. Mooi, zo anders dan Hanoi. Rustiger, oude koloniale gebouwen. We wandelen wat. Of eigenlijk niet zomaar wat, we hebben een Doel. We willen de stichting voor hedendaagse kunsten bezoeken. Opgericht door een Vietnamese, de 80-jarige Diem Phung Tri, jarenlang woonachtig in Parijs, tandarts geweest daarzo, praktijk verkocht en gaan beeldhouwen en wonen in een villa in Hue. In en om die villa, die we bezoeken, staan mooie beelden. Erg mooie beelden. We moeten alweer de fotoos onthouden..geen usb-aansluiting hierzo voor onze camera. Beetje slenteren, beetje hapje hier en daar, heerlijk weer, toeristenloze wijkjes met verf en kwasten (Nouke koopt en schildert 's avonds), zeer goedkoop pho eten. Fijn :)
Dag 3 eindigt met zeer rumoerige-over-hotel-buren. Ze krijgen de houdjebeknoueens-blik van ons. En 's nachts broed ik een Plan uit ;)

Dag 4 start met het Plan... hehehe... Overbuurtjes slapen nog. Ik neem een grote houten stoel vast met de pootjes zo'n halve meter van de grond en zet m neer (laat m los), een beetje hard. Op zn Vietnamees. Doe dat nog een keer en nog een keer. hehehe. De duivel in mij grijnst..hehehe. Ik zing daarbij heel schel en hard het gehele oeuvre van na '69 van Wijlen Andre Hazes.

" In een discotheek
zat ik van de week
en ik voelde mij
daar zo alleeheeeheeen"

Nouke zingt in kanon mee ..GRIJNS

Ik denk niet dat de V's hier boos van worden. Ze zijn zoveel herrie gewend. Maar t lucht wel op.

Gisteravond hebben we in t tentje waar we telkens zeer lekker eten (zelf loempiaas maken!) met de ober afgesproken dat we zijn Honda-motor wel willen huren voor 2 euro 50 voor een dag. We willen naar het strand en niet opgescheept zitten met een gids de hele dag. Motor rijden moet wel kunnen, als je een aantal jaren een Zundapp heb gereden, denken wij zo :)
Na wat instructies over de voetschakel, en de rem vertrekken we. Nouke zit achterop. Tanken is goedkoop: 1 liter benzine is 50 eurocent. De dag verloopt VAN ik-rijd-bijna-een-bejaarde-Vietnamese-vrouw-dood NAAR ik-ben-een-volleerd-vietnamies-style-volop- claxonered-motorrijder. :)

Hue ligt zo'n 15km van het strand Thuan An aan de Chinese Zee. Onze Voorspelling: binnen 10 jaar is dit een bier-surf-backpackers-paradise. Mooi. Witte stranden. Leeg. Ongerept. Dat 'Ongerept' zie je vaak verschijnen als lokkertje in folders. Thuan An is echt ongerept. Er is gewoon geen leven op het strand. Het strand schijnt de dorpsbewoners niets te interesseren, zo lijkt het. Bos erbij, en kilometers lange stranden met het Grote Niets. Heerlijk. Dat grote niets is trouwens niet helemaal waar. Er is ook de Zee. Wild, als een tsunami-in-spe, we pootje baden wat en genieten heerlijk van de wind en zon. De motor rust even uit.

Dat uitrusten blijkt ook nodig te zijn. GVD! Terwijl we terugrijden door dorpjes, langs prachtige tempel-kerkhoven, koeien op de weg, kamikaze oude vrouwetjes, op hun fietsende slingerende schoolkindjes 'hello hello!' omzeilen, hebben we in ene een platte band! Maar! Om de 20 meter zit -met al die moto's op de weg- een motor-werkplaatjes, op de stoep wordt onze band verwisseld door een jongetje, terwijl Nouke even gezellig buurt met de oude eigenaar (?) die zowaar Frans en Engels spreekt en zn pyama aanheeft..

Vervolgplannen:
Morgen weer motor gehuurd. I love moto-rijden. Route vanavond uitstippelen langs kust en door vissersdorpjes (wij proberen daarbij karaokende Vietnamezen te ontlopen..vandaag zagen ze ons zo'n dorp passeren, komen naar buiten rennen, en smeken bijna of we een lied willen zingen)...

"In een discotheek,.."

Daarna per bus iets naar t Noordwesten weer, daar is een van de weinige grensovergangen, Lao Bao, naar Laos. Ons visum is bijna verlopen voor Vietnam.

Tot zover!

Wat lezen we op www.nu.nl? Gaat Wouter voor links?? Geef ons meer info!!

Dikke Vietnamese kussen van ons!
Speciale voor de Rode Ondeugende (is ie al buiten??!!)

XX EA